عوامل تسهیل گر و بازدارنده مشارکت اجتماعی ساکنین منطقه دو تهران در ارتقای سلامت

  زمینه: مشارکت اجتماعی یکی از مؤلفه­های اساسی برای ارتقای سلامت و توسعه پایدار جوامع به حساب می­آید.   هدف: مطالعه به منظور تبیین عوامل تسهیل­گر و بازدارنده مشارکت اجتماعی شهروندان تهرانی در ارتقای سلامت انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوایی در سال 1389در منطقه دو شهر تهران اجرا شد. جمع­آوری داده­ها از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختارمند و بحث گروهی متمرکز با شرکت 35 نفر از شاغلین سازمان­های دولتی و مردم نهاد که در حوزه ارتقای سلامت و رفاه جامعه تلاش می­کردند و همچنین چند نفر از ساکنین محله ستارخان انجام شد. داده­ها به وسیله رویکرد تحلیل محتوای درونی تحلیل شدند.   یافته­ها: براساس تحلیل کیفی داده­ها 337 کد در 4 طبقه اصلی «ویژگی­های فردی مشارکت جویان» ، «ویژگی­های فردی مسؤولین و کارکنان سازمان­ها» ، «زمینه­های وقوع مشارکت» و «سیاست­ها و عملکرد سازمان­ها» استخراج شد. این طبقه­ها عوامل مرتبط با مشارکت اجتماعی در ارتقای سلامت را در بر داشت.   نتیجه­گیری: با ایجاد و توسعه فرهنگ مشارکت اجتماعی از بستر خانواده­ها تا مدارس و جامعه، آموزش مؤثر و ارتقای آگاهی عمومی، تربیت افراد مشارکت­ جو و مشارکت طلب، ایجاد ساختار و سازمان­هایی که با برنامه­ریزی و سیاست­گذاری زمینه مشارکت اجتماعی را تسهیل کنند، می­توان سبب مشارکت اجتماعی در ارتقای سلامت شد.